Isa yan sa mga tanong na madalas kong matanggap mula sa mga kaibigan ko, sa mga katrabaho ko at kapag meron akong nakakausap na tao.
"Sir Francis paano ba ako magsisimulang mag-invest eh wala naman akong pera."
"Saan ho ba ako magsisimula eh wala naman akong ipon."
"Wala po akong idea sa pag-iinvest. Saan ho ako magsisimula?"
"Paano ho ako magsisimula eh wala akong trabaho."
Kaya naisip kong magbigay ng ilang tips kung paano ka nga ba makapagsisimulang mag-invest kung "Wala Kang Pera", "Wala Kang Idea", "Wala Kang Ipon" o "Wala Kang Trabaho."
"Saan ho ba ako magsisimula eh wala naman akong ipon."
"Wala po akong idea sa pag-iinvest. Saan ho ako magsisimula?"
"Paano ho ako magsisimula eh wala akong trabaho."
Kaya naisip kong magbigay ng ilang tips kung paano ka nga ba makapagsisimulang mag-invest kung "Wala Kang Pera", "Wala Kang Idea", "Wala Kang Ipon" o "Wala Kang Trabaho."
1. WALA AKONG PERA.
Unang-una, hindi ako naniniwalang wala kang pera. May pera ka naman
talaga eh, nami-mismanage lang. Kumbaga, hindi lang siya naba-budget ng
maayos at meron kalang ibang bagay na mas inuuna na ang sa tingin mo,
yun ang mas mahalaga at yun ang dapat na mas pinag-lalaanan ng pera.
Naaalala ko pa nu'n kapag wala talaga akong pambili ng libro ay tumatambay ako sa PowerBooks sa SM Megamall para makapagbasa ng libre o kaya naman ay lihim akong magbabasa sa Natioanl Book Store (pasimpleng bubuksan ang libro) sa Shangrila Mall, uupo ka sa sahig at maya-maya ay nandyan na yung guwardiya para sitahin ka (Sir bawal po magbasa dito!) .
Naaalala ko pa nu'n kapag wala talaga akong pambili ng libro ay tumatambay ako sa PowerBooks sa SM Megamall para makapagbasa ng libre o kaya naman ay lihim akong magbabasa sa Natioanl Book Store (pasimpleng bubuksan ang libro) sa Shangrila Mall, uupo ka sa sahig at maya-maya ay nandyan na yung guwardiya para sitahin ka (Sir bawal po magbasa dito!) .
Ngayon
tanungin kita, saan nga ba napunta ang sahod mo? Saan ka ba galing nung
nakaraang gabi, sa'ng gimikan na naman? Saan ka ba nag-shopping nu'ng
nakaraan, sa SALE na naman sa Malls? Saan ka naman ba gumala kasama ang
tropa, nag-Tagaytay para mag-kape?
![]() |
Photo credit: www.google.com |
Kaya ngayon, I challenge you set your priorities. Ano ba yung goals mo? Ano ba yung mas dapat mong unahin at mas dapat mong paglaanan ng income mo? Kasi kaibigan, kapag tinuloy mo yang ginagawa mo ngayon, darating at darating ang araw na magkakaron kalang din kung ano ang meron ka ngayon dahil dyan sa ginagawa mo. Saka mahalaga na bago ka pumasok sa mundo ng pagi-invest, dapat ay mas unahin mo ang tamang paraan ng paghawak ng pera mo.
2. WALA AKONG IPON. Eto normal na normal to! Nu'ng walang trabaho, walang income at syempre wala ding ipon. Pero ngayon na may trabaho na, may income, walang ipon pero ang malupit ngayon, may utang na!
Normal kasi sa atin ang magdagdag ng gastos habang ang ating income ay nadadagdagan din. Halimbawa ay yung dating 3 in 1 na kape sa tindahan, ngayon halos pinandidirihan na dahil cheap daw. Dahil ang gusto ngayon, yung kape na may green logo, tapos iinumin sa lugar na malamig kasi may aircon at medyo may kadiliman ang ilaw. Sabihin ko sa'yo, baka naman nagpapa-bebe kalang?!
Isipin
mo ah, yung dating 3 in 1 na tig-si-six pesos lang, ngayon, 150.00
pesos na! Kung kokompyutin natin, yung kape mo na 150.00pesos, ang
katumbas nu'n ay 25 (150/6=25) na inuman na kung hindi ka sana nagdagdag
ng gastos at hindi ka nag-inarte.
![]() |
Photo credit: www.google.com |
Hindi ko sinasabi
na 'wag ka bumili ng mamahalin na kape o kung anupamang mamahalin na
bagay. Ang sinasabi ko lang, stick to your income and to your capacity. Aminin ko sa'yo, hindi pa ako nakabili ng kape sa Starbucks para sa sarili ko, nakabili ako one time dati pero yun ay para sa Supervisor ko (normal kasi sa dati kong pinagtrabahuhan na bigyan ng token ang supervisor kapag naka-hit ka nang malaking incentives, at kape ng Starbucks ang gusto niya).
Kung hindi kaya ay wag munang bilihin at kung hindi naman dapat ay wag
mo munang unahin. Pwedeng pwede mo namang bilihin yan kapag marami ka
nang investments. Saka kapag napalaki mo na ang income mo, kahit
araw-arawin mo pa ang pagbili ng mamahalin na kape ay magiging ok lang!
3. WALA AKONG IDEA. Eh paano ka nga magkaka-idea eh hindi mo naman sinisimulan? Kailan mo pa ba sinabi sa sarili mo na hindi mo alam ang pagi-invest, diba matagal na? Kung hindi alam ay magtanong, kung walang matatanungan ay mag-research. Sa panahon ngayon, napakadali nalang alamin ang sagot sa isang bagay na hindi mo alam ang sagot. Isang click lang sa internet at boom! Andyan na yung sagot.
Naalala ko way back 2009 (bago ako mag-college), summer time, nu'ng gigil na gigil akong matuto about sa Science specially about sa Astronomy. Naalala ko yung halagang 15 pesos ay pinag-iipunan ko pa ng isang buong linggo para lang makapag-rent sa computer shop ng 1 hour. Tapos ang gagawin namin, ido-download mula sa youtube yung mga videos na gusto naming panoorin tapos ay isi-save ko sa PSP (bigay ng Utol ko nasa abroad nu'ng mga panahong yun as Christmas gift last 2008). Sa pagkaka-alala ko ay nakakailang videos kami na nadodownload na kung papanoorin mo ay aabutin ng limang oras pataas. Kung kokompyutin natin, kung pinanood ko sya sa computer shop, magbabayad dapat ako ng 75.00 pesos para sa limang oras.
Kaya ngayon kaibigan, hindi sapat na dahilan ang hindi alam. Pwede mo sigurong gawing dahilan yan kung sa umpisa palang. Pero kung paulit-ulit mong irarason yan, isa lang masasabi ko, katamaran na ang tawag diyan!
Isa pang mabibigay kong advise ay ang magbasa din online, halimbawa dito sa blog ko (simpleng promotion hehe). Unang-una ay hindi naman kita sisingilin sa pagbabasa mo dito at ginagawa ko din naman ito ng libre. Kaya wag ka mag-alala, wala namang mawawala sa'yo :)
4. WALA AKONG TRABAHO. Eh di maghanap ka! Sasabihin mo ngayon wala kang maaplyan at walang tumatanggap sayo? Oo alam ko ang fact na marami sating mga Pilipino ang mga walang trabaho at mataas talaga ang unemployment rate natin sa Pilipinas. Pero ang tanong, ilang beses ka bang nag-apply, baka mamaya ay dadalawa o tatatlong beses lang pala?
Share ko nadin sa'yo. Alam mo ba nu'ng nag-aapply palang ako ay sampung beses akong bumagsak! Oo sampung beses! Sampung beses na failed sa job interviews! At lahat yun ay sa call center companies! Nabalitaan ko kasi noon na malaki daw ang sahod sa call center industry saka bayad daw ang lahat ng pinapasok mo at dalawang araw daw ang restdays kumpara sa dati kong part time na minsan ay inaabot kami ng 12 hours sa trabaho pero ang bayad lang ay ang 8hours at iisang araw lang ang wala kang pasok.
Kaya talagang sinikap ko nu'n na matanggap kahit na yung mga kasabayan ko sa paga-apply ay sumuko na makatapos ang isa, dalawa o taltong failed job interviews. Naisip ko nu'n, hanggang dito lang ba ang kaya ko? Kung hindi ako matatanggap sa isang call center company, eh paano pa kaya ang pagta-travel around the world diba? Sabi ko maliit na challenge lang to na dapat kung malagpasan at mapatunayan para sa napaka-laking mga pangarap ko. Hanggang sa ayon, dahil sa dagdag na pagsusumikap, natanggap din ako sa wakas! YES! CALL CENTER AGENT NA AKO! And the rest is history....
![]() |
Add caption |
Kaya ngayon, alam kung marami kang pagdaraanan na challenges bago ka tuluyang makatuntong sa mundo ng pagi-invest. Andyan ang kawalan ng kasama, kakulangan ng resources, kawalan ng pera at syempre ang katamaran at ang hindi maubos na dahilan.
Pero lagi mong isipin na lahat ng yan ay magiging kwento nalang kapag naging successful kana. Isang kwento na magsisilbing malaking inspirasyon para sa napakaraming tao.
Ayan,bago tayo magtapos ay may isa akong quote na gustong i-share sa'yo na mula noon ay tumatak na sa isip ko.
"You don't have to be great to start. But you have to start for you to be great." ~ Zig Ziglar
Sana ay marami ka uling natutunan sa maikli kong akda :)